Nun mi ne havas vorton por rakonti pri la sangxoj kiujn kunportis la tertremo. La historiaj monumentoj, kiuj estas neforigebla parto de civitanoj de la valo nun faras sur tero....ni mem ne povas rekonstrui ilin kaj la registaro ne konas gxian valoron.....
1 comment:
Mi tutkore bedauras ke tiom multaj homoj mortis kaj iliaj domoj estis detruitaj.
Estis ŝoko, vidi en TV novajĝoj la bildojn kaj fotojn.
Mi iom trankviliĝis kiam mi eksciis ke miaj esperantaj geamikoj estas vivantaj.
6 fojojn mi vizitis Nepalon, kaj estonte ne plu ekzistos la samaj belaj lokoj, kiujn mi ekkonis antaue. Sed la plej terura estas tiom da mortintaj homoj.
Ĉe ni oni parolas pri "la katastrofo post la katastrofo". Signifas, ke post la tertremo helpo ne sufiĉe rapide povis veni. Unue, ĉar la flughaveno komence estis tro okupita ke aviadiloj devis reveni aŭ atendi. Due, ĉar en kelkaj lokoj alvenis tro da helpoj, an aliaj lokoj neniu helpo, pro la ĥaoso. Ŝajnas ke intertempe tiuj problemoj estas solvitaj.
En Europo oni kritikis ke monhelpo devis transpasi la fonduson de la ĉefministro. Pluraj organizacioj tial ĉesis sendi monon. Ili ne konfidas al tiu fonduso.
Oni en Europo laŭdis la nepalojn, ĉar ili malgraŭ ĉio restis relative kalmaj kaj ne rabis aĵojn unu de la alia, kiel ofte okazas en aliaj landoj post katastrofoj.
Post a Comment