2010/09/24

Indrajatra, la cxefa festivalo de Katmando



Nuntempe daŭras en Katmando la plej bela kaj eble plej grava festivalo. Ĝi nomiĝas Indrajatra aŭ Jenjaa. Temas pri multaj aferoj. Mi donas al vi nur notojn:

1. Ĉaro procesio de Kumari: Dum la festivalo, oni sidigas Kumari-non sur bela ĉaro kvar-rada kaj tiras ĝin ĉirkaŭ la malnova urbocentro de Katmando. Oni kune tiras ĉarojn de Ganesh kaj Bharaiv, du gardisto-dioj.

2. Starigo de Indra: Oni starigas idolojn de Hindua dio Indra. Laŭ legendo, li iam venis al Kamando kaj ŝtelis florojn sed la florkulturistoj kaptis lin kaj punis lin.

Filmeton pri tiu ĉi procesio povas troviĝi ankaŭ en youtube ĉe : http://www.youtube.com/watch?v=GpKSbMz67b8

Antaŭe la reĝo kaj nun la presidento vizitas por rigardi la komenco de la ĉaro-procesio.

2. Masko-danco : Oni montras masko-dacoj pri kelkdek aferoj. Plej multe el ili montras diojn, diabloj kaj aliaj en maskoj. Ili portas belajn vestaĵojn kaj ankaxu akompanas belsonajn muzikojn tradiciajn.

3. Speciala manĝaĵo : Oni manĝas bruligitan viandaĵon kaj frititan rizon dum tiu ĉi festivalo. Estas speicala parto de la festivalo.

4. Oleo-lampo : Oni preĝas al pendantaj oleo-lampo kiel la dio. Dum tiu monato oni preĝas al oleo-lampo.

5. Pornografio (?) : Kiel parto de Indrajatra, oni prezentas ombro-teatro kiu sibole temas pri seksaj aferoj. Geviroj, geknaboj facile rigardas ĝin en malferma plaĉo kun familianoj. Nevaroj do havas tradicion prezenti publikan teatraĵon pri seksaj temoj de pli ok 300 jaroj.

6. Preĝo al infaninoj : Dum la festivalo oni okazigas eventon kiam venas centoj da fepatroj kun iliaj infaninoj kaj oni preĝas al la infaninojn. Oni kredas ke knabinoj portas diajn fortecojn kaj ili povas protekti homojn el malbonaj steloj.

7. La festivalo montras alvenon de autono je tradicia angulo.

Se vi havas planon vojaĝi al Nepalo, bonvolu aranĝi tiel ke vi estos en Katmando dum tiu ĉu periodo. Vi ĝuos ĝin dekoble pli ol dum ordinaraj tagoj.

2010/09/18

2010/09/13

Gxis Alena, Walter kaj Ganesh !

Lunde (2010.09.06) ni kunmanĝis kuin Elena kaj ŝia familio. Mi atingis al la hotelo kaj kune piediris ĝis la Asocio. Estis Bharat, Narendra, Poshraj, Nabinlal, Navaraj, kaj Indu. Poste venis Mukunda Pathik. Bharat denove enkondukis nin ĉiujn al la gastoj. Babileto daŭris mallonge.

Ni poste iris al Bamboo restoracio. Antaŭ ol komenco de manĝado, Mukunda forlasis nin. Ni en nia vico babiladis, parte krokodilis. Poshraj iomete rakontis pri Pluzek al mi.

Venis nepalstila manĝaĵo. Estis pli da pladoj ol vera manĝaĵo. Do, la tablo estis plenplena. Dum manĝado, ni estis preskaŭ silent, nature.

Ho! multege pluvis post nia manĝado. Ni nek sidi en la teraso do de restoracio nek povis iri en la pluvo. Mi ne havis eĉ pluvmantelon kaj per motorbiciklo mi devis denove rajdi tra ĉirkaŭ 5 kilometroj. Kaj, dum pluvado, stratoj de Katmando iĝas same kiel riveroj kaj truoj sur la strato estas danĝeraj.
Elena kaj ŝia familio decidis iel reiri al la hotelo ĉar Ganesh dormemis. Do, ni babiladis dum pli ol du horoj. Jam pasis pli ol unu jaro NEspAanoj babilis tiom longe. Mi atente observis ĉiujn sed neniu parolis pri Esperanto-movado.

Post la 11a nokte, ni decidis iel reiri al hejmo iel. Ni malsuprenis kaj bonŝance trovis taksion kiu malfacile pretiĝis kunporti nin al niaj hejmoj.
=
Marde (2010.09.07) mi denove devis iri al la hotelo ĉar mia motorbiciklo restis tie. Mi havis ŝancon triki teon kun Elena kaj la familio. Ili denove volis inviti nin por kunmanĝi. Do ni decidis ke ni manĝos merkrede.
=
Merkrede (2010.09.08), mi atingis al ilia hotelo. Ni piediris ĝis la itala restoracio en Thamel. Estis nepre bongustaj manĝaĵoj. Vere itala, ŝi diris.

Ili forflugis al Italio la ĵaude. Mi promesis viziti ilin al la hotelo. Sed kia domaĝe! Mi forgesis pro mia okupiteco, kaj kiam Elena telefonis min vespere, mi tre bedaŭris ke mi ne povis renkonti kaj brakumi ilin dum la lasta momento de ŝia restado en Nepalo. Mi tamen kredas ke mia korespondo kun ili daŭros, pere de lernu aŭ niaj privataj retadresoj.

Pregxo al filinoj

Okazis Kumari Puja venderede en Katmando. Estas Budhima (kun miskajxo de Hinduismo) ke oni pregxas al etaj knabinoj kiel diino "Kumari". Mi sendis mian filinon kaj pli ol 250 personoj pregxis al sxi, donacis bonbonon ktp kaj ankaux tusxis sxiajn piedojn. Mi estas felicxa ke mi havas filinon.

2010/09/09

Kaj la familio de Elena forflugis

Ĵaude (2010.09.02) Elena telefonis al mi la. Ŝi diris al mi ke eble ŝi forflugos sabate kaj do ŝi invitis nin aranĝi kunmanĝadon vendrede. Mi konsentis.

=
Vendrede (2010.09.03) ni atingis al la hotelo. Ni kune iris al iu proksmia restoracio. Ni mendis frititajn terpomojn, pizzojn kaj supon. Knaboj ĝoje manĝis la terpomojn. Pizzoj estis ordinaraj nepalstilaj;ni ne povis multe manĝi ĉar estis tro grasa por mi. Ili diris ke la pizzoj ne havis vere italan guston.


=

Sabate (2010.09.04) mi iris al la hotelo, renkontis al Elena, Walter kaj Ganesh, kaj kune iris la asocio. Hodiaŭ estis la tago de prelego de Elena.Bharat jam invitis al ĉirkaŭ 30 homoj kaj ni esperis ke almenaŭ estos pli ol 20 homoj.

Estis Bharat en la ĉambro. Ni ateinds aliajn aŭskutantojn. Venis Narendra, Poshraj, Indu, Subhas kaj Lila. Post la fino alvenis Bishwa kaj Mukanda Chhetri.

Elena feliĉe, facile kaj interese klarigis pri Katolika religio. Ŝi antaŭe timis pri ŝia "malbona" Esperanto. Sed ni trovis ke ŝia Esperanto estis pli bona ol nia.Poste aŭskultantoj demandis pri diversaj aferoj.

Ŝi montris feliĉon ke ni nepalanoj parolas Esperanton dum kunvenoj. Ni diris ke tio okazas kiam eksterlandanoj venas. Alikaze, ni tre ŝatas krokodili.

Samtempe, ŝi ankaŭ remarkis ke venis nur unu virino en la asocia prelego. Indu diris ke virinoj havas multe da laboro en hejmo kaj Narendra aldonis ke multaj virinoj jam vojaĝis al multaj aliaj landoj.

Jen la fino, mi aĉetis trinkaĵon kaj disdonis al la ĉeestantoj. Ili klarigis ke ili denove ne povos flugi tiom frue ĉar aviadiloj estas planaj ĝis la 18a.

Ni decidis ke ni manĝos kun ili ĉe Thakali Bhanchha Ghar en Thamelo.

De tie, ni iris al la hotelo kaj ni kune veturis al mia hejmo. Ganesh kaj Jibitesh etis feliĉas renkontiĝi denove. Ili brue ludis. Dume, ni ĝoje parolis pri multaj aferoj. Mi klarigis pri tikao, Hinduismo, sanĝoj en Budhismo ktp. Diskutante ni trinketis.

Mi montris al ili filmetoj pri Tamangoj kaj Mejzi.

Poste ni manĝis "momo"n. Estas tre fama manĝaĵo en Katmando. Mi ĝojis ke tio plaĉis al Ganesh kaj liaj gepatroj.

Poste mi iris kun ili al la hotelo kaj revenis per mia motrobiciklo.

=
Lunde (2010.09.06) ni kunmanĝis kuin Elena kaj ŝia familio. Mi atingis al la hotelo kaj kune piediris ĝis la Asocio. Estis Bharat, Narendra, Poshraj, Nabinlal, Navaraj, kaj Indu. Poste venis Mukunda Pathik.

Bharat denove enkondukis nin ĉiujn al la gastoj. Babileto daŭris mallonge.

Ni poste iris al Bamboo restoracio. Antaŭ ol komenco de manĝado, Mukunda forlasis nin. Ni en nia vico babiladis, parte krokodilis. Poshraj iomete rakontis pri Pluzek al mi.

Venis nepalstila manĝaĵo. EStis pli da pladoj ol vera manĝaĵo. Do, la tablo estis plenplena. Dum manĝado, ni estis preskaŭ silenta.

Ho! multege plluvis post nia manĝado. Ni nek sidi en la teraso do de restoracio nek povis lasi en la pluvo. Mi persone ne havis eĉ pluv-mantelon kaj per motorbiciklo mi devis denove rajdi tra ĉirkaŭ 5 kilometroj. Kaj, dum pluvado, stratoj de Katmando iĝas same kiel riveroj kaj plenplenaj truoj sur la strato estas danĝeraj. Elena kaj ŝia familio decidis iel reiri al la hotelo ĉar Ganes dorememis. Do, ni babiladis dum pli ol du horoj. Jam pasis pli ol unu jaro NEspAanoj babilis tiom longe. Mi atente observis ĉiujn sed neniu parolis pri Esperanto-movado.

Post la 11a nokte, ni decidis iel reiri al hejmo. Ni malsuprenis kaj trovis taksion kiu malfacile pretiĝis kunporti nin al niaj hejmoj.

Demanĉe (2010.09.07) mi denove devis iri al la hotelo ĉar mia motorbiciklo restis tie. Mi havis ŝancon triki teon kun Elena kaj la familio. Ili denove volis inviti in por kunmanĝi. Do ni decidis ke ni manĝos merkrede.

Merkrede (2010.09.08), mi atingis al ilia hotelo kun la familio. Ni piediris ĝis la itala restoracio en Thamel. Estis nepre bongustaj manĝaĵoj. Vere itala, ŝi diris.

Ili forflugis al Italio la ĵaude (2010.09.09). Mi promesis viziti ilin al la hotelo. Sed kia domaĝe! Mi forgesis pro mia okupiteco, kaj kiam Elena telefonis min vespere, mi tre bedaŭris ke mi ne povis renkonti ŝin je la lasta momento de ŝia restado en Nepalo. Mi tamen kredas ke mia korespondo kun ili daŭros, pere de lernu aŭ niaj privataj retadresoj.

Elena prelegis pri Kristanismo en NEspA



Sabate (2010.09.04) mi iris al la hotelo, renkontis al Elena, Walter kaj Ganesh, kaj kune iris la asocio. Hodiaŭ estis la tago de prelego de Elena. Bharat jam invitis al ĉirkaŭ 30 homoj. Elena estis nervuza ke eble venos tre multe da aŭskultantoj.
Estis Bharat en la ĉambro. Ni ateinds aliajn aŭskultantojn. Venis Narendra, Poshraj, Indu, Subhas kaj Lila. Post la fino alvenis Bishwa kaj Mukanda Chhetri.

Elena feliĉe, facile kaj interese klarigis pri Katolika religio dum ĉirkaŭ 30 minutoj. Ŝi antaŭe timis pri ŝia "malbona" Esperanto. Sed ni trovis ke ŝia Esperanto estis pli bona ol nia. Poste aŭskultantoj demandis pri diversaj aferoj.
Ŝi montris kontenton ke ni nepalanoj parolas Esperanton dum kunvenoj. Ni diris ke tio okazas kiam eksterlandanoj venas. Alikaze, ni tre ŝatas krokodili.
Samtempe, ŝi ankaŭ remarkis ke venis nur unu virino en la asocia prelego. Indu diris ke virinoj havas multe da laboro en hejmo kaj Narendra aldonis ke multaj virinoj jam vojaĝis al multaj aliaj landoj.
Jen la fino, mi aĉetis trinkaĵon kaj disdonis al la ĉeestantoj. Ili klarigis ke ili denove ne povos flugi tiom frue ĉar aviadiloj estas planaj ĝis la 18a. Ni decidis ke ni manĝos kun ili ĉe Thakali Bhanchha Ghar en Thamelo.
Ili estis invititaj hodiaux por tagmangxo. De tie, ni iris al la hotelo kaj ni kune veturis al mia hejmo. Ganesh kaj Jibitesh etis feliĉaj renkontiĝi denove. Ili brue ludis. Dume, ni ĝoje parolis pri multaj aferoj. Mi klarigis pri tikao, Hinduismo, sanĝoj en Budhismo ktp. Diskutante ni trinketis. Dume, mi montris al ili filmetoj pri Tamangoj kaj Mejzi.

Poste ni manĝis "momo"n. Ĝi estas tre fama manĝaĵo en Katmando. Mi ĝojis ke tio plaĉis al Ganesh kaj liaj gepatroj. Ili ne povis resti longe ĉar mi loĝas en iom ekstera angulo kaj trovi taksio en vespero estas malfacile. Oni malfacile povas imagi pri taksistoj en Katmando. Sxi denove deziris invite nin al itata restoracio en Thamel. Poste mi iris kun ili al la hotelo kaj revenis per mia motrobiciklo.

Sabate (2010.09.04) mi iris al la hotelo, renkontis al Elena, Walter kaj Ganesh, kaj kune iris la asocio. Hodiaŭ estis la tago de prelego de Elena. Bharat jam invitis al ĉirkaŭ 30 homoj. Elena estis nervuza ke eble venos tre multe da aŭskultantoj.
Estis Bharat en la ĉambro. Ni ateinds aliajn aŭskultantojn. Venis Narendra, Poshraj, Indu, Subhas kaj Lila. Post la fino alvenis Bishwa kaj Mukanda Chhetri.

Elena feliĉe, facile kaj interese klarigis pri Katolika religio dum ĉirkaŭ 30 minutoj. Ŝi antaŭe timis pri ŝia "malbona" Esperanto. Sed ni trovis ke ŝia Esperanto estis pli bona ol nia. Poste aŭskultantoj demandis pri diversaj aferoj.

Ŝi montris kontenton ke ni nepalanoj parolas Esperanton dum kunvenoj. Ni diris ke tio okazas kiam eksterlandanoj venas. Alikaze, ni tre ŝatas krokodili.

Samtempe, ŝi ankaŭ remarkis ke venis nur unu virino en la asocia prelego. Indu diris ke virinoj havas multe da laboro en hejmo kaj Narendra aldonis ke multaj virinoj jam vojaĝis al multaj aliaj landoj.

Jen la fino, mi aĉetis trinkaĵon kaj disdonis al la ĉeestantoj. Ili klarigis ke ili denove ne povos flugi tiom frue ĉar aviadiloj estas planaj ĝis la 18a. Ni decidis ke ni manĝos kun ili ĉe Thakali Bhanchha Ghar en Thamelo.

Ili estis invititaj hodiaux por tagmangxo. De tie, ni iris al la hotelo kaj ni kune veturis al mia hejmo. Ganesh kaj Jibitesh etis feliĉaj renkontiĝi denove. Ili brue ludis. Dume, ni ĝoje parolis pri multaj aferoj. Mi klarigis pri tikao, Hinduismo, sanĝoj en Budhismo ktp. Diskutante ni trinketis. Dume, mi montris al ili filmetoj pri Tamangoj kaj Mejzi.

Poste ni manĝis "momo"n. Ĝi estas tre fama manĝaĵo en Katmando. Mi ĝojis ke tio plaĉis al Ganesh kaj liaj gepatroj. Ili ne povis resti longe ĉar mi loĝas en iom ekstera angulo kaj trovi taksio en vespero estas malfacile. Oni malfacile povas imagi pri taksistoj en Katmando. Sxi denove deziris invite nin al itata restoracio en Thamel. Poste mi iris kun ili al la hotelo kaj revenis per mia motrobiciklo.