Same kiel ĉiam, ankaŭ ne okazis estrara kunveno de Nepala Espearnto-Asocio hodiaŭ (2010/06.19). Mi iris al Thamel iom malfrue, por vidi se oni kunvenas malfrue. Mi vidis Poshraj survoje, kaj Himlal, Narendra kaj Bharat estis krokodilantaj.Ni iomete babilis pri vojaĝo al Japanio.
Jam pasis 19 monatojn post prezido de Indu Thapaliya sed mi ne memoras ke eĉ unu foje okazis la estrara kunveno. Nur restas kvin monatoj kaj ŝia periodo finiĝos. Mi scias ke kongruas ĉifoje la prezidantino kaj la ĝenerala sekretario do, mi nature esperis ke oni faros laborplanon kaj aranĝos ion novan por disvastigi Esperanton en Nepalo. Sed mi bedaŭrinde ne povis vidi ion ajn.
Mi bedaŭras ke nur Manisha Amatya povis partopreni en la Azia Kongreso ĉijare. Mi hazarde konatiĝis kun ŝi pere de Facebook. Mi vidis ke ŝi iam ie skribis Eseprante. Mi petis al ŝi amikiĝon kaj ŝi akceptis min. Do poste hazarde venis ŝi surrete kaj informis al mi ke ŝi vojaĝos al Mongolio, dank' al subteno de ULBA. Mi estis tre tre feliĉe tiam ke almenaŭ iu vojaĝos el Nepalo al Mongolio kaj staros kiel reprezentanto.
Mi volis doni al ŝi kelke da kopioj de mia libro "Vojaĝo al Mongolio". Mi poste telefonis al ŝi sed ŝajnis ke ŝi ne interesiĝis pri mia propono kaj mi anakŭ ne povis/volis devigi ŝin kunporti la ŝarĝon. Mi memoras kio okazis kiam mi volis sendi kopiojn de tiu libro al Bjalistoko. Mi aŭdis ke ŝi iam vizitis al Thamel. Sed mi ne estas certa ĉu ŝi prenis kelke da kopioj de Nepali-Esperanto-Vortaron.
Mi multe multe deziris partopreni ĉar mi havis sufiĉe da tempo. Mi eĉ ŝparis iom da mono por ĝi. Sed poste aperis ke tio ne estis sufiĉa. Mi petis helpoin al NEspA (Bharat) sed ne venis pozitivan respondon. Mi iam planis pri kunporti mian libron "Vojaĝo al Muktinath" tie kaj disvenis aŭ disdoni, eldoni mian libron pri Japanio kaj disvendi tie, prezneti kulturan programon tie, kaj verki alian libron pri mia aventuplena vojaĝo al Mongolio de tie. Mi eĉ trovis kelkaj neesperantisto-amikojn el Mongolio por aranĝi miajn restadojn ktp. Sed ĉio iris vane.
Nun mi tre volas legi pri aktualaĵoj sed ne troviĝas ia tia retejo.
Antaŭe mi aŭdis (homoj flustris) ke ĉi foje partorepnos aŭ Shree, aŭ Mukunda aŭ Indu. Mi tion legis el kelkaj eksterlandanoj ankaŭ. Sed nenio okazis. Io ajn povas okazi en Nepalo. Mi ne ŝokiĝos se iu venos al la asocio kaj diros ke li (aŭ) ŝi ankaŭ partoprenis en AK. En Nepalo, homoj ne lernas Esepranton pro uzi en sia lando, sed por vojaĝi al multaj aliaj landoj kaj fotiĝi kun eksterlandaj gesamideanoj.
No comments:
Post a Comment