Revo proksimiĝis

Post longa atendo mi hodiaŭ vizitis al la Japana Ambasasorejo por trovi informon pri vizo-petado.

Mi ricevis la necesajn dokumentojn por vizo-peto vendrede. La gravaj dokumentoj venis ĉe mia mano iom malfrue ĉar ne estis iu en mia hejmo kiam la poŝtisto alvenis kaj do mi devis iom ĉesi lin por kapti la trezoron.

Antaŭ ol ricevo de la dokumentoj mi iel flaris ke estos problemo ĉar Apsana jam telefonis al mi kaj diris ke eble estos pli malfacila oli ni imagis. Bone venis al mi dokumentojn kaj komencis la rakonto.

La letero diris ke mi devas montri tia atestilo ke mi povas pagi flug-kotizon. Tio ne eblos, mi scias. Mi tuj skribis al S-ino Doi pri la problemo kaj dank's al ŝi, ŝi ankaŭ ruj respondis al mi kaj klarigis la afron. Mi komprenis ke ĉio iros glate.

Hodiaŭ matene mi telefonis al Apsana ĉar mi volis proponi iri kune al la ambasadorejo sed ŝis diris ke ŝi ĵus iris tien hieraŭ.

Bone mi iris sole. Mi montris mian dokumentojn al la giĉeto kaj demandis ĉu mi bezonis ion pli. La oficisto diris ke mi ne bezonis ion el Japanio sed mi devas prepari miajn dokumentojn ekzemple oficiala peto, letero el mia oficejo ktp. Nun mi devas prepari tiel ke mia banko-konto havos grandan sumon da monon... tio jam estas kutimo.

Jŭs kiam mi revenis de la giĉeto mi ĝoje vidis S-ino Indu staranta je la vico. Ŝi jam preparis la dokumentojn kaj estis petonta vizon. Ŝi ankaŭ kunportis dokumentojn de S-ro Sri Prasad kiu sidis apude. MI deziris al ili bonŝancon kaj revenis.

Mi ja havas gravan laboron - prepari la dokumentojn ktp

Revoj venas antuax ol miaj okuloj. Mi ne povas eviti ilin aŭ forĵeti ilin. Kia plezura revo. Mi vidos amason da geesperantistojn el multaj landoj. Mi aŭskultos ilin, babilos kun ili pri diversaj temoj. Kaj mi rakontos pri Nepalo de diversaj anguloj. Jam mi amikiĝis kun multaj homoj kiuj planas vojaĝi kaj diris al ili ke mi planas vojaĝon. Tahira jam skribis al mi ke mi prelegos en iu kuvenejo pri Nepalo - kia ĝojo por mi. Sed tio eblos nur kiam mi sukcesos vojaĝi...

Pasinta sabate mi ne povis viziti al la kunvenejo ĉar mi havis alian planon -viziti al la templo de Matsyendra Narayan, en iu malproksima vilaĝo de la valo. Estis ĥaosa, bruoplena kaj la stratoj estis malsekaj pro daŭra pluvado. Mi iel ĝuis mian tagon kun la familio - kio jam estas malofta okazaĵo por mi. Poste mi telefone postulis informon pri la kunveno al S-ro Bhattarai kaj li diris ke ne multe venis ok regulaj vizitantoj - Philip, Bhatarai, Poshraj kaj aliaj.

Eble mi forgiesis informi al vi ke Bharat venis antaŭ du semajnoj por prelegi pri lia sekreta vojaĝo al la asocio. Venis raraj vizaĝoj por aŭskulti lin kaj Jakob helpis lin per lia komputilo. La fotoj estis interesaj sed mi ne povis sidi longe do, revenis post unu hora aŭskultado.